Bemestingsadvies voor het telen van mais

Ontdek alles over de bemesting van mais: praktische tips, geschikte producten, veldproeven voor een optimale maisteelt

Bemestingsadvies voor het telen van mais (Zea mays)

  • Mais heeft bij voorkeur een bodem met een pH van 6,0 tot 7,2, maar doet het ook goed in kalkrijke gronden met een pH tot 8,5.

  • Kalium is de voedingsstof waar mais de grootste hoeveelheden van opneemt. De periode van intensieve opname begint vanaf het moment dat het zesde blad verschijnt (BBCH 16) en loopt door tot de kolf zich volledig heeft gevormd (BBCH 59).

  • Op zandgrond bestaat de kans dat K uit de wortelzone uitspoelt.

  • Goede kaliumvoeding voor planten in droge jaren zorgt ervoor dat de plant beter bestand is tegen droogtestress.

  • Mais is een warmweergewas en groeit het beste als de temperaturen in de warme maanden tussen 25 en 30ºC liggen.

  • Mais heeft het lastig als de gemiddelde temperatuur in de zomer lager is dan 19°C; het mechanisme van effectieve CO2-binding wordt namelijk geactiveerd bij een temperatuur van 25°C tijdens de bloei- en rijpingsfase.

Stikstoftekort in mais
Vergeling van de bladeren duidt op zwaveltekort in mais

Nutriëntenbehoefte

NP2O5K2OMgSO3Ca
Kg/haKg/haKg/haKg/haKg/haKg/ha
Gemiddelde eenheidsopname in kg t -1 droog graan + stro20-3311-1428-37547

Tabel 1. Nutriëntenopname door korrelmais [Grzebisz, 2007]

 

Dynamiek van de nutriëntenopname in de loop van een teeltseizoen

Bron: aangepast overgenomen van Buchner and Sturm 1985 en UNIFA 2015; BBCH-schaal volgens Hack 1993..

Rol van nutriënten

Belangrijkste parameterNP2O5K2OMgOCaOSO3
Opbrengst++++++++
Aantal korrels in de kolf+++++++
Eiwitgehalte+++++++++
Vegetatieve groei+++++++++

Nutriënttekorten

VoedingsstofBeschrijving
StikstofBladsymptomen: jongere bladeren verkleuren lichtgeel of lichtgroen, gelijkmatig over het hele blad. Vroege veroudering van de uiteinden en middenribben. Later kan een V-vormige vergeling verschijnen op de uiteinden van de bladeren. De vergeling begint op de oudere onderste bladeren en zet zich voort naar boven toe. De stengels zijn dun en spichtig. Bloei vertraagd.
Lage vegetatieve kracht. Het wortelstelsel wordt minder vruchtbaar, waardoor de opname van andere voedingsstoffen wordt vertraagd. Verminderde opbrengst door onvolledige ontwikkeling van de zaadkern.
FosfaatIncidentie: Onvoldoende beschikbaarheid van P en verminderde opname door wortels door koude, natte of verdichte grond.
Bladsymptomen: Donkergroene bladeren; donkerpaars/gele chlorose, voortschrijdende paarse kleur. Verminderde opbrengst, vertraagde rijpheid. Trage groei, ernstige afsterven.
KaliumIncidentie: Onvoldoende beschikbaarheid van kalium. Over het algemeen veroorzaakt door een onevenwicht in de bodem tussen K+, Ca2+ , Mg2+ en NH4+ Bladsymptomen: Donkergroene planten vertonen, vooral op de onderste bladeren, chlorose langs de bladranden die zich ontwikkelt tot bruine strepen en necrose. Bij oudere planten bruinverkleuring van bladpunten en -randen: Verminderd, door kleinere en aan de kolfpunt defecte pitten.
CalciumBladsymptomen: de symptomen beginnen op jonge bladeren, die een lichtgroene kleur of witachtige vlekken of streperige laesies vertonen en vaak teruggehaakt zijn.
MagnesiumBladsymptomen: Verschijnen altijd op oudere bladeren. Groen-gele planten met donkergele tussenrand. Chlorose, overgaand in roestbruine of paarse necrose.
ZwavelBladsymptomen: Geel streeppatroon op de bladeren. Eerst op de nieuwste bladeren, zonder necrose. Prominente interveinale chlorose; nerven zijn prominent aanwezig over de hele lengte van de bladeren. Lage vegetatieve groeikracht.
In gevorderde stadia: verdunning van de plant.
BoriumBladsymptomen: Gele, witte of transparante necrotische vlekken. Uitgegroeide stengels door verkorte internodiën. Opbrengst: sterk verminderd door kleinere en defecte kolven.
KoperBladsymptomen: jonge bladeren krijgen een blauwgroene tint en komen spiraalvormig uit de kolf. De uiteinden en randen van oude bladeren verwelken, worden witgrijs en kunnen afsterven.
Sommige necrose van oudere bladranden, zoals bij K-tekort. Groeipunten: Afsterven, vaak voorafgegaan door verkorte internodiën. Stengel: zacht en slap.
IJzerBladsymptomen: Chlorose van interveinale gebieden, van jonge bladeren van de zomerflush, terwijl de nerven en middenrib groen blijven. In ernstige gevallen kunnen de bladeren bijna wit worden. Vermindering in grootte.
MangaanBladsymptomen: Jonge en middelmatig gevormde bladeren worden olijfgroen en ontwikkelen gelijkmatige, witgele strepen in het middengedeelte van het blad. De strepen worden necrotisch en het dode weefsel valt uit het blad. De symptomen lijken op die voor ijzer en analyse van het bladweefsel is nodig om een Mn-tekort te bevestigen.
ZinkBladsymptomen: Bleekgeelgroene chlorotische streep in de onderste helft van het blad of aan weerszijden van de middennerf, die overgaat in lichtbruine of grijze necrose. Het meest voorkomend in de groeistadia V2 - V8.

   

Stikstofgebrek                                                  Fosforgebrek

   

Kaliumgebrek

  

Magnesiumgebrek                                         Zinkgebrek

 

Zwavelgebrek                             

Verwante proeven

Korrelmais met Agromaster
Castetis, Zuid-Frankrijk, 2023

4

meer opbrengst

V&A

Hier lees je een aantal veelgestelde vragen die we kregen van telers over het telen van maïs.

  • Kalium is het belangrijkste ingrediënt voor het gewas om het hoofd te bieden aan perioden met waterstress, omdat dit mineraal de waterbalans van de planten reguleert.
    Dat geldt ook voor magnesium. Gewassen met het juiste magnesiumgehalte in de bladeren zijn beter bestand tegen hoge temperatuurpieken in de zomer.

  • In dit geval moeten we extra N en Mg aan de bodem en op de bladeren (bladbemesting) toedienen om de productie van biomassa te stimuleren. We moeten er rekening mee houden dat bij de oogst veel meer voedingsstoffen worden onttrokken dan bij korrelmaïs, met name kalium. Daarom is bij elke gewasrotatie extra bemesting nodig om de voedingsstoffen weer aan te vullen en de bodem vruchtbaar te houden.

  • 33.444 kg korrels per hectare! In 2017 vestigde David Hula dit wereldrecord op zijn eigen landbouwbedrijf in de Amerikaanse staat Virginia, en ontving daarvoor dat jaar een onderscheiding van de National Association of Corn Producers (NCGA).

  • Laat je niet misleiden! De paarse kleur van deze jonge maisplanten lijkt een teken van P-tekort, maar is een specifiek kenmerk van het ras. Van bepaalde rassen verkleuren jonge planten namelijk in reactie op lage temperaturen bij het opkomen en de beginontwikkeling van de plantjes. In dit geval is er dus geen sprake van een tekort aan voedingsstoffen.

  • Bij het produceren van mais met gebruik van irrigatie is de hoeveelheid water rechtstreeks gerelateerd aan de verdampingsvraag in de atmosfeer. Factoren die een rol spelen zijn luchtvochtigheid, temperatuur en wind.
    Bovendien stijgt de waterbehoefte van het gewas naarmate de biomassa toeneemt.
    In elk geval is het belangrijk dat de watertoevoer geleidelijk plaatsvindt, omdat het gewas gebruikmaakt van het watergehalte in de bodem. Als we te veel water in één keer toedienen, betekent dit stress voor het gewas.

Meer weten of heb je een andere vraag?

Verwante gewassen

Meer informatie over andere gewassen